Jak w domowych warunkach zwiększyć kontrolę nad tym, jak dziecko spędza czas przy komputerze?

Niniejszy poradnik ma za zadanie przedstawić najprostsze metody wdrożenia kontroli rodzicielskiej w domowych warunkach. Opisuje on tylko techniczne aspekty metod. Przedstawiona lista nie jest zamknięta ani ostateczna – jest tylko próbą wskazania jak w prosty sposób zwiększyć swój wpływ na to, co dziecko robi przy komputerze. Najprostszym i najszybszym sposobem jest system OpenDNS opisany jako ostatni.

 

Kontrola spędzanego czasu i uruchamianych programów w systemach Windows

Najprostszą metodą wpływu na dziecko jest wprowadzenie ograniczeń czasowych oraz zdefiniowanie programów, które będzie ono mogło uruchamiać. Systemy operacyjne rodziny Microsoft Windows zawierają wbudowane narzędzia do tego celu. Są one bardzo proste w obsłudze i zapewniają minimum kontroli. Sposób uruchomienia kontroli rodzicielskiej jest w prosty sposób opisany na stronach Microsoft:

 

Windows Vista    http://goo.gl/afj9D5

Windows 7        http:// goo.gl/F0NBZQ

Windows 8        http://goo.gl/YICRcz

 

Na temat kontroli rodzicielskiej w systemach Windows można też przeczytać na portalu dzieckowinternecie.com.pl na stronie: http://www.dzieckowinternecie.com.pl/index.php/internet/83.

Programy do kontroli rodzicielskiej

Poza narzędziami wbudowanymi w system operacyjny można skorzystać z programów przygotowanych specjalnie do tego celu. Jest ich na runku dużo, niektóre są proste w obsłudze, niektóre bardziej skomplikowane. Trudno jest tu polecić konkretne rozwiązanie, ale warto szukać programu polskiego mającego bazy wyrażeń i stron internetowych w języku polskim. Zwiększa to skuteczność filtrowania treści. Ważne jest też to, czy program zawiera przygotowane wcześniej listy stron zabronionych. Niektóre programy mają możliwość blokowania stron internetowych, ale wymagają wcześniejszego wpisania ich adresów. Rozwiązanie takie jest mało skuteczne oraz wymagające dużego nakładu pracy.

Najpopularniejszymi programami do kontroli rodzicielskiej są:

 

Beniamin                     http://beniamin.pl/

Strażnik Ucznia           http://straznikucznia.pl/

Cenzor                        http://www.cenzor.pl/

Opiekun dziecka          http://www.opiekun.pl/

 

Przykładową listę tego typu programów można znaleźć na stronie: http://goo.gl/86CxhW.

Blokada dostępu do stron niepożądanych z użyciem systemu OpenDNS

Jedną ze skuteczniejszych metod blokowania dostępu do stron niepożądanych jest system OpenDNS. Nie wymaga on instalacji programów komputerowych. W bardzo prosty sposób można też zastosować to rozwiązanie do blokowania stron na wszystkich urządzeniach podłączonych do domowej sieci komputerowej (komputery, laptopy, tablety czy smartfony).

Zasada działania systemu jest bardzo prosta. Polega ona na zamianie adresów serwerów DNS na takie, które blokują dostęp do stron niepożądanych.

Każde urządzenie, które otwiera stronę internetową musi skorzystać z serwera DNS. W sieci internet serwery są identyfikowane po „numerach seryjnych” nazywanych adresami IP. Użytkownik, który chce otworzyć stronę internetową zna tylko jej adres internetowy (np. http://wikipedia.org). Aby dowiedzieć się pod jakim numerem IP dostępna jest strona internetowa komputer musi do tego wykorzystać serwer DNS. Tego typu serwer jest bazą zawierającą przypisania adresów internetowych adresom IP. Komputer wysyła zapytanie ,,pod jakim adresem IP jest serwer http://wikipedia.org” i otrzymuje odpowiedź „adres serwera https://wikipedia.org to 208.80.154.224”. Dzięki temu użytkownik nie musi zapamiętywać niewiele mówiących adresów IP, tylko wystarczy, że zapamięta adres http://wikipedia.org.

W internecie jest wiele serwerów DNS i najczęściej korzysta się z tych zlokalizowanych najbliżej – dzięki temu czas oczekiwania na odpowiedź od takiego serwera jest w miarę krótki. Najczęściej automatycznie dodawane są adresy DNS, które utrzymuje dostawca usługi dostępu do internetu. Skraca to maksymalnie czas odpowiedzi i daje wrażenie większej ,,szybkości internetu”. Przykładowym adresem IP serwerów DNS firmy Orange (dawnej TP S.A.) jest 194.204.152.34.

System OpenDNS są to kolejne dostępne w sieci serwery DNS z jedną zasadniczą różnicą – nie pozwalają na otwarcie stron niepożądanych. W przypadku otrzymania zapytania o adres strony niepożądanej zwrócą odpowiedź, że strona jest zablokowana. Baza stron niedozwolonych jest aktualizowana na bieżąco i zawiera strony w wielu językach. Przy tym jest to rozwiązanie całkowicie darmowe.

OpenDNS można zastosować na poziomie pojedynczego komputera (zmieniając jego adresy DNS) lub dla całej sieci zmieniając DNS na urządzeniu dającym dostęp do internetu (najczęściej jest to ruter np. Livebox). Poniżej link do opisu obu możwliości:

 

Zmiana DNS komputera z systemem:

              Windows XP              http://goo.gl/uMmsF5

              Windows Vista/7        http://goo.gl/KJ11U4

Zmiana DNS dla całej sieci na ruterze:

              Netgear                       http://goo.gl/CoUE7I

              Pentagram                  http://goo.gl/jRRDPA

 

Instrukcje z opisem innych urządzeń można znaleźć na stronie systemu OpenDNS. Są one niestety w języku angielskim, ale na szczęście składają się głównie z obrazków:

https://store.opendns.com/familyshield/setup/

Przydatne strony:

Opis wielu metod kontroli rodzicielskiej:

              http://www.dzieckowinternecie.com.pl

Kontrola treści stron internetowych w kontekście prawa oświatowego ODN Słupsk:

              http://goo.gl/nxLIHa

System filtrowania treści zastosowany Dansguardian w naszej szkole:

              http://dansguardian.pl

 

Paweł Niemiro 2014 | Zespół Szkół nr 80 Warszawa | filtr@zs80.pl | http://zespolszkol80.edupage.org